همین اول بگم که متاسفانه فرصت نشد برم و از داخلش عکس بگیرم. ببخشید.
داخل این ساختمون یک معبد بودایی، یک کلیسا و یک اتاق برای علوی‌هاست که اندازه‌ی هر اتاق تقریباً ۸۰ متر مربع هست و درونش با توجه به اعتقادات اون مذهب و توسط افرادی از خود اون مذهب طراحی شده.
معبد بودایی یه سالن چهارگوشه که دیوارهاش رنگ نارنجی شده، یه مجسمه‌ی بودای طلایی که هدیه دولت سریلانکاست روبروی در ورودی روی یه میز قرار داره، و روی زمین تشکچه‌هایی نارنجی دایره‌وار در دو طرف بودا گذاشته شدن. شما اجازه‌ی وارد شدن با کفش و خوردنی رو ندارید اما بدون توجه به هر مذهبی که هستید می‌تونید برید و در مراسم مراقبه‌شون شرکت کنید. سوییس‌های زیادی به‌خصوص پیرهاشون برای گرفتن آرامش و مراقبه به اونجا میرن (من نمی‌فهمم چرا اینا متوجه نمی‌شن به مذهب نیاز دارن یا شاید هم متوجه می‌شن ولی به دلیل اینکه از تقریباً همه ادیان ابراهیمی چهره‌ی خشنی بهشون ارائه میشه رغبتی بهشون ندارن). این معبد چهار مغ داره که از چهار کشور مختلف و چهار شاخه‌ی مختلف بودیسم هستند و با هم معبد رو اداره میکنن
کلیساش هم عمدتا برای مهاجرین اتیوپیایی هست ولی با پروتستان‌ها و ارتدوکس‌ها مشترک استفاده میکنن. به دلیل اینکه در مسیحیت اتیوپیایی کشیش نباید دیده بشه یه اتاقک کوچک پشت این سالن درست کردن که کشیش در حال مراسم اونجا می‌ایسته. این دیوار اصلی مثل اغلب کلیساها نقاشی‌هایی هم داره ولی نسبت به نقاشی‌های کاتولیک اروپایی بسیار ساده‌تر و تخت‌ترن (اصطلاحاً آیکونیک هستن). دو تا تصویر پایین تفاوت این دو تا رو نشون می‌ده.
نقاشی‌های معمول اروپایی
پروتستان‌ها هم شبیه ما مسلمون‌ها اعتقاد دارن برای عبادت نه نیاز به جا هست و نه نماد خاصی. برای خالی نبودن عریضه ۱۲ ستون مکعب مستطیل به نشانه ۱۲ حواری رو دیوار نصب کردن. ارتدوکس‌ها هم یه ستاره‌ی گنده از سقف آویزون کردن که رو به سوی اون دعا میکنن.
علویانی هم که از مهاجران سوری هستن یه اتاق دارن که خیلی ساده‌ست: چند تا میز و صندلی دارن برای گپ زدن، یه قالی دارن که روش یه منقل تو شیشه گذاشتن و آتیششون هست که نباید خاموش بشه(این از زرتشتی وارد اعتقاداتشون شده)، و دوازده ستون روی دیوارای اتاق که نشونه‌ی دوازده معصوم هست. بنا به گفته اشتفانی (همسایه‌م) ظاهراً مراسم عاشورا رو هم برگزار میکنن. این علوی‌ها برای من خیلی ناشناخته بودن به حدی که من تا چند دقیقه گیج بودم که چطور میشه کسی مسلمون دوازده امامی باشه و مراسم زرتشتی رو هم اجرا کنه (مگه داریم؟ مگه میشه؟). برای همین رفتم کمی گشتم تا ببینم قضیه‌شون چیه. راستش ظاهراً برای همه ناشناخته هستن و به دلیل اینکه تا قبل از به قدرت رسیدن علویان توسط حافظ اسد در کوه‌های شمال سوریه مخفیانه زندگی می‌کردن، حرف و حدیث درباره‌شون زیاده. اونچه الان علویای سوریه بهش اعتقاد دارن خیلی خیلی شبیه ما دوازده امامیاست. می تونید درباره‌ی تاریخشون اینجا بیشتر بخونید.
